...

Wszedł do pomieszczenia i rozgląda się. U nich w Durmstrangu takich rarytasów nie mieli. Nieee... Poszedł w głąb i dalej szpera sobie w pudłach i tak dalej. Odwrócił się nagle na pięcie.
-Broń się-i hop na niego. Znów.

* Draco nie przewidział tego... I rypnął na podłogę. xD
Ethan leżał na nim. Ich twarze dzieliły jakieś dwa centymetry...*

-Aaa i co?-zaśmiał się-takiś chojrak, to co teraz powiesz, hm?-uśmiechnął się szeroko, ukazując przy tym urocze dołeczki.

* - Hmm... No nie wiem... Ah! Chyba jestem zdany na Twoją łaskę - mówił niskim, głębokim tonem. - Co więc zamierzasz?*

-Ano najwidoczniej jesteś. Coo ja tu z  tobą zrobię... Hmmm...-usiadł mu na biodrach żeby się ten tu pan porzypadkem nie wyrwał i myśli. Myśli, myśli i wymyślić nic nie może. Poruszył się lekko.
-Kujesz mnie w tyłek-mruknął ze złośliwym uśmieszkiem.

* Draco uśmiechnął się jeszcze złośliwiej.
- Nie ja... Tylko moja różdżka... Coo, to nawet nie potrafisz odróżnić tej pewnej części ciała od różdżki?
Zachichotał.*

-To gdzie ty trzymasz różdżkę?! Iiii co ty nią TAM robisz...?-zachichitał wrednie, wyobrażając sobie to i owo. Mac, mac go tam. A potem już gdzieś indziej. No. Wiadome miejsca obmacuje. I wciąż się mu perfidnie przygląda, oczekując jakiejkolwiek reakcji.

* Zagryza wargę, usiłując nie wydać z siebie jakiegokolwiek dźwięku. Nie może jednak powstrzymać rumieńca i odrobinę przyspieszonego oddechu.
Po chwili łamie się i z ust wyrywa mu się cichy jęk. Odchyla głowę do tyłu i przymyka oczy. Nawet sobie nie wyobrażał, jak erotycznie pięknie teraz wyglądał...*

Zamierzał go tak drażnić. Przez jakiś czas. Ale na nic dziś nie pozwoli. Znaczy taki jest jak na razie jego plan. Zacisnął rękę na jego męskości. Nie za mocno, ale jednak. A potem znów normalne obmacywanko. Taaak... A Ethanek ślepy nie był i mógłby to robić godzinami, byleby tylko móc na niego patrzeć w tej akurat chwili. Zgroza. Dopiero teraz zauważył, że jednak chłopak nie jest mu obojętny. Lubił go. Nawet bardzo. Bardziej niż zwykłego kolegę. W tym momencie wszystko poszło w niepamięć. Cały ten gwałt i reszta. Liczyło się tylko to, że mógł teraz patrzeć. I to mu wystarczyło. Z satysfakcją też przyjął fakt, że tylko on dostąpił zaszczytu oglądana go, kiedy tamten znajdował się w tym stanie.

* Zakwilił cicho, gdy poczuł krótki uścisk dłoni na jego... ehm. (xD) Gdyby nie był unieruchomiony, to wiłby się jak piskorz. Z jego ust wydobywały się nietłumione jęki.
Chyba pierwszy raz w życiu tak bardzo się odsłaniał. Nie mówi, że nigdy tego nie robił, bo robił i to ho, ho! razy, ale nigdy nie pokazywał tak bardzo tego, co czuje podczas pieszczot.
Prawie krzyknął, gdy poczuł jak ręka Ethana jeszcze raz na chwilę zaciska się na jego męskości. Paznokcie Dracona zaryły o ziemię. Jezu drogi, chwila pieszczot, a on już prawie szczytował...*

Aa Ethan wcale nie obraziłby się gdyby tamten juuuż doszedł. Zwykła świadomość, że mógł go doprowadzić do takiego stanu i już duma. Nachylił się teraz nad nim, nadgarstki przytrzymał nad jego głową i dosłowie przyzsał się do niego. A potem powoli przesuwał się w dół całując każdy skrawek ciała (dokładniej tego fragmentu). Dotarł wreszcie do szyi i zrobił tam pokaźnej wielkości malinkę.
-Masz na pamiątkę.

* Draco w końcu nie wytrzymał i z krótkim, ale głośnym krzykiem, doszedł. Wygiął plecy w łuk. Zaczął się wić i po chwili opadł z powrotem na podłogę, wyczerpany. Oddychał ciężko.
Nagle coś go tknęło. Spojrzał na palec wskazujący swojej lewej dłoni...
- O nie - jęknął żałośnie. - Złamałem paznokieć... *
xD Przepraszam, nie mogłam się powstrzymać by nie dodać tej ostatniej wypowiedzi Dracona!! xD

-No wiesz co?-wywrócił oczami-jak możesz myśleć o paznokciu? Uwaliłeś mi spodnie-i ten oskarżycielski ton.

* Spojrzał na Ethana odrobinę speszony.
- Taa... Sory... Jeśli mnie puścisz to Ci je wyczyszczę.. - mówił.
Tak naprawdę, pragnął jedynie naprawić swój paznokieć.
Zauważył dziwny wzrok Ethana.
- No co?? - burknął, patrząc smutnym wzrokiem na swój paznokieć.*

I tym sposobem głównym bohaterem stał się...paznokieć xD ;D

Sturlał się z niego i usiadł pod ścianą. Pokręcił z dezorbatą głową.
-Plastiik.

* Zerwał się i natychmiast naprawił zaklęciem paznokieć. Potem przypomniał sobie, że obiecał Ethanowi, że wyczyści mu spodnie, więc i to zrobił. Później machnął różdżką jeszcze raz, by doprowadzić się do porządku. Dopiero wtedy odpowiedział Ethanowi.
- Ja? Plastik? Wypraszam sobie! - prychnął.
Wpatrzył się w swoje buty.
- Co jest złego w dbaniu o wygląd? - burknął.
Nie rozumiał tego potępienia dla dbania o wygląd. Od bardzo wczesnego dzieciństwa go uczono, że ma nader wszystko dbać o dobrą prezencję... To nie wina biednego Dracona, że mu wpojono tą zasadę!!*
xD I paznokieć został naprawiony - HAPPY END xD

-Plaaastik, plastik, plastik, plastik, plastik-powtarzał w kółko. Najpierw szeptem i stopniowo coraz głośniej i głośniej. Teraz będzie tak mówił, jak będzie zły, o.

* Spojrzał na Ethana dziwnie.
- No błagam Cię, nie zachowuj się jak dziecko... A zresztą... Czy my przypadkiem nie mieliśmy ćwiczyć zaklęć?
Uniósł brew.*

-Ano mieliśmy-wstał z podłogi-A więc tłumacz.-wyjął różdżkę z kieszeni i czeka na wskazówki.

* Odchrząknął. Czuł się... Dziwnie.
- A więc... Czego chciałbyś się nauczyć? Wybierz sobie dzisiaj jakieś zaklęcie, które zawsze chciałeś umieć rzucić, a ja Cię go nauczę. Później sam już będę wymyślał, czego Cię nauczyć.. Ah, i obojętnie, czy to zaklęcie jest biało, czy czarno magiczne.*

-Imperio-palnął bez zastanowienia. Tak... Miał takie chore zapędy. Chciał podporządkować sobie ludzi i niewątpliwie zaklęcie to pomogłoby mu w życiu. No, to był dobry wybór.

* - Niewybaczalne, co? Tak myślałem. Zdziwiłbym się, gdybyś podał jakieś inne. A więc.. Imperius. Według mnie, to najgorsze z Zaklęć Niewybaczalnych... Nie patrz się tak na mnie, to naprawdę okropne zaklęcie! Można nim zmusić człowieka do wszystkiego... Rozumiesz?? Dosłownie do WSZYSTKIEGO.... Ethan, widzę ten Twój wzrok, wiem, że chciałbyś rzucić je na mnie, ale od razu Ci powiem, że niektórzy czarodzieje są odporni na działanie Imperiusa... Ja jestem jednym z takich czarodziejów.
Odchrząknął.
- A więc... Zanim przyjdziemy do strony praktycznej... Powiedz mi tylko coś o zaklęciu Imperius. Co o nim wiesz?*

-Yyy... Że jest niewybaczalne no i można zmusić człowieka do czego się chce -zawiedziony trochę, że nie da się rzucić na Draco, ale cóż. Mówi się trudno i bierze co dają.

*- Cóż za...obszerne informacje.
Uśmiechnął się krótko złośliwie.
- Cóż... Powiem Ci tylko, że to jak narazie pierwsze i ostatnie zaklęcie czarnomagiczne. Żeby babrać się w Czarnej Magii... Trzeba najpierw opanować swoją moc. Wyczuć ją. Nauczyć się jej. Dopiero wtedy będziesz w stanie okiełznać Czarną Magię. Voldemort tego nie wie i cóż... Przez to jest teraz taki jaki jest. Najpierw więc nauczysz się mnóstwa zaklęć białomagicznych. Dzisiejszy Imperius, jest wyjątkiem.
Odkaszlnął.
- A więc... By rzucić Imperiusa, musisz oczyścić wpierw umysł ze wszelkich myśli i wyzbyć się wszelkich emocji - trochę podobnie jak w Oklumencji. Nie machasz różdżką. Po prostu wskazujesz nią na daną osobę, oczyszczasz umysł, skupiasz się na swoim pragnieniu zapanowania nad tą osobą i mówisz formułę : "Imperio", kładąc akcent na sylabie "pe". Żebyś mógł je przećwiczyć wezwę moją skrzatkę i na niej będziesz ćwiczył... Amri!
Z głośnym trzaskiem pojawiła się mała skrzatka domowa. Skłoniła się głęboko.
- Pan wzywał? - zapiszczała.
- Tak, wzywałem... Ten turkusowowłosy chłopak musi przećwiczyć zaklęcie Imperius i rzuci je na Ciebie... Dobrze, Amri? - powiedział Draco.
Skrzatka znów się skłoniła.
- Tak, panie! Amri zrobi wszystko dla pana Dracona!
Draco odwrócił się w stronę Ethana.
- No - rzekł dziarsko.- Zaczynaj.*

"O panie"- jedyne co przychodziło mu w tej chwili na myśl. Spojrzał na skrzatkę. I próbuje oczyścić umysł, ale jak na złość ułożyła mu się w głowie jakaś  piosenka z głupią melodyjką i jakże ambitnym tekstem. "PIESKI I KOTKI, PIESKI I KOTKI" kołatało mu się w kółko po głowie. Potrząsnął grzywą (xD) jakby miało to coś dać. Ale nie. Wciąż to samo. W końcu wyobraził sobie dziwne coś. Dźwiękoszczelna bańka. Siedzi w jej środku. "Tańcz" pomyślał, patrząc na Amri.
-ImPErio-wymamrotał pod nosem i czeka na efekty.

* I wydarzyło się wielkie... Nic. xD
Draco pokręcił głową.
- Nie tak cicho... Spróbuj głośniej i wyraźniej. Skupiaj się także na tym, że bardzo pragniesz ją sobie podporządkować, itp. No, dalej, próbuj!*

Próbuje, próbuje i dalej nic. A zbyt cierpliwy to on nie jest.
-Imperio! No imperio kurwa no. Tańcz! Teraz. Już! Imperio.-i skacze w miejscu ze złości-a w dupie to mam. Nie chce mi się już-tak, teraz już wiedział, dlaczego wcześniej opuścił szkołę.

* Przewrócił oczami.
- Za łatwo się zniechęcasz... Mogłbyś osiągnąć bardzo wiele, ale po prostu Ci się nie chce.
Pokręcił głową.
- No dobrze... Więc może chciałbyś nauczyć się jakiegoś łatwiejszego, białomagicznego zaklęcia?*

-Nie chce-jak mała dziewczynka normalnie. Założył ręce na piersi i nie uczy się dalej, o. Dobry przykład da uczniom.

* Westchnął.
- No po prostu jak dziecko...  - wymruczał cicho.
- Ethanku! Czy mam zwracać się do Ciebie jak do czterolatka? Nie? No zobacz, a zachowujesz się jakbyś miał dokładnie tyle lat...
Draco pokręcił głową.
- Uwierz mi, to nie jest przedszkole. Nie jest też tak, że do nauki jakiegokolwiek zaklęcia Cię zmuszę. Ale Ethan - musisz coś zrozumieć. LORD VOLDEMORT ŻYJE I JEST WOLNY!! Nie rozumiesz, że trzeba być cały czas jak najlepiej przygotowanym?? Nie chodzi już o to, żeby wszyscy bali się Ciebie tknąć. Chodzi o to, żebyś UMIAŁ SIĘ OBRONIĆ!! I Ethan, ja Cię nauczę się bronić, choćby nie wiem co. Nie pozwolę, by kolejna ważna dla mnie osoba zginęła na tej wojnie!!
Zmrużył lekko oczy i założył ręce na piersi.*

-Aha-jakże inteligentna odpowiedź-będę uciekał. I tyle. A zresztą. I tak nie dam rady, więc po co się uczyć.

* Draconowi po prostu brakowało już do niego sił. Malfoy opadł na fotel, który przed chwilą się pojawił. Ukrył twarz w dłoniach.
- Ethan - powiedział Draco lekko stłumionym głosem - załamujesz mnie...*
xD

-Oj tam-wyszczerzył się i cieszy z niewiadomo czego. Usiadł pod ścianą i macha różdżką. A ta mu wypadła. Pod szafę. Podczołgał się i szpera.
-O. Mam. A nie. No nie ma-jęknął-O! Mam. A jednak od. I dalej się tak mocuje.

* Podniósł głowę. Spodobało mu się to, co zobaczył...albowiem miał stąd doskonały widok na wypięty tyłek Ethana(xD). Zachichotał cicho. Podszedł do turkusowowłosego i uklęknął obok niego.
- Gdzie Ci upadła ta różdżka? - zapytał niskim głosem, pochylając się odrobinę i zaglądając pod szafę.*

-Noo tam gdzieś-wykonał jakiś ruch bliżej nieokreślony ruch ręką, wskazując na szafę. Teraz zaszedł od drugiej strony i dalej szuka. Ale nie widzi nigdzie.-No kurwa! Gdzie ona.

* Draco spojrzał na Ethana i uśmiechnął się lekko.
- Jeśli ładnie poprosisz - powiedział. - To znajdę ją w ciągu sekundy...*

-Prooooooszę...?-zatrzepotał rzęsami, uprzednio wychylając się zza szafy, by zerknąć na tę wspaniałą osobistość zwaną Malfoy'em. Cóż... Specjalnie słodził mu w myślach, ale o tym Draco wiedzieć nie musiał.

* Zaśmiał się cicho.
- Nie - pokręcił głową - to nie jest ładne proszenie... Wysil się trochę.
Mrugnął do niego.*

Ładnie proszę. Baaardzo ładnie *uśmiechnął się słodko i zatrzepotal rzęsami jak rasowa blondynka.

* Draco zaśmiał się i przewrócił oczami.
- Ethan - powiedział rozbawiony Malfoy - jesteś KOMPLETNIE niedomyślny.
Zachichotał.*

-Ehhh... Widać, jak mało mnie jeszcze znasz-powiedział wzdychając teatralnie. Uśmiechnął się tajemniczo. Tak ,jakby skrywał jakiś wieeelki sekret, którego w rzeczywistości wcale nie było. A może jednak...

* Uniósł brew.
- Aha... No, to w końcu pomóc Ci znaleźć tą różdżkę, czy nie?*
:p

-Pomóc-podszedł bliżeej. Ale trochę ich jednak dzieliło-To czego ode mnie oczekujesz, hm?

* Uśmiechnął się.
- Mogłbyś... Po prostu mnie pocałować - powiedział wprost i przekrzywił lekko głowę, wpatrując się w Ethana.
W oczach migotały mu wesołe ogniki. *
xD

To właśnie było w Ethanie takiego... dziwnego. Dla niego wszystko trzeba było tłumaczyć. Nie żeby był aż taki głupi. Co to, to nie. Po prostu udawał. Nie miał w tym jakiegoś większego celu, jednak niektórzy wstydzili się powiedzieć mu w twarz, że chcą się z nim pieprzyć. A on się wtedy radował, bo tamci kręcili i tak dalej. Ale tu nie o tym. W każdym razie Draco dobrze zrobił xD
-A mówiłem ci już, że nie myłem zębów od kilku dni? Lubisz smak przeterminowanego, domowego obiadku?-tak, jest obrzydliwy. Wada wrodzona.

* Uśmiechnął się łobuzersko.
- Nie przeszkadzało mi to ostatnio... Nie przeszkodzi i tym razem.*

Westchnął ciężko.
-Dlaczego ja muszę być taki... No TAKI?-chodziło mu oczywiście o swoją niezaprzeczalną zajebistość. Złapał więc za kark Draco i przyciągnął do siebie. Bo za niski był, żeby dosięgnąć od tak, bez niczego więcmusiał sobie jakoś radzić. I tak oto zapoczątkował soczystego ślimaczka. No, a o tym myciu zębów to kłamał jakby co. I gume ma (orbit xD), którą chwilę później wepchnął blondynowi dooo ust.

* Zakrztusił się.
- Hej!! - krzyknął oburzony. - Ja MYŁEM dzisiaj zęby!!(dopisek autorki - właśnie, nawet pisałam o tym -.-) Myję codziennie!!
Prychnął. Machnął swoją różdżką, a różdżka Ethana przyleciała do jego ręki. Podał ją turkusowowłosemu i odszedł w stronę półek z książkami o Eliksirach (które, btw, przed chwilą się pojawiły xD). Foch.
Trochę mu przeszło, gdy zobaczył tytuły książek... "Rzadkie Eliksiry Indyjskie", "Najczarniejsza z najczarniejszych odmian Eliksirów", itp...
Z chorym entuzjazmem zabrał się do przeglądania książek. Na punkcie Eliksirów, miał takiego samego świra, jak swój ojciec chrzestny - Severus Snape.*

Dziękuję-uśmiechnął się szeroko i tula różdżke. Dendrofil xD -Ja wcale mi twierdzę że nie myjesz zębów-powiedział po dłuższej chwili z niewinnym wyrazem twarzy.

* - Mhm, tak, tak.... Co? - mówił nieprzytomnie Draco, wręcz POŻERAJĄC wzrokiem książki.* xD

-Yyy... Dobra, nieważne-machnął ręką i westchnął cicho. Usiadł znów pod ścianą i macha różdżką. Znów.

* A Draco... Nie zwracał na nic uwagi. Całkowicie zatonął w świecie książek. W tej kwestji, był, choć nigdy się do tego nie przyznał, taki sam, jak Hermiona Granger. Kochał książki. To była jego pasja, jego życie. Eliksiry też kochał. Cóż, to akurat miał po ojcu chrzestnym. Więc w sumie... Najbardziej kochał książki o Eliksirach. I jeszcze...choć do tego także się nigdy nie przyznał....kochał poezję.
Zaczerwienił się lekko, gdy zauważył, że obok niego natychmiast pojawiła się sterta tomików z wierszami. Cholera! Ethan pewnie zauważył...*

Na szczęście Draco, Ethan nie był zbyt spostrzegawczy. Ale zgłodniał. Eh... Zjadłby sobie teraz kebaba. Albo nie. Może jednak hamburgera. I tak sobie myśli. Lubi jeść. Nawet bardzo, chociaż po nim tego nie widać. Rozmyślał nad swoimi ulubionymi daniami i nawet nie zauważył jak wokół niego pojawiło się kilka talerzy. No dobra. Po chwili się sczaił. A potem przez następną godzinę wykorzystywał pokój na różne sposoby.

* Dracon przestał kontaktować. Rozsiadł się na podłodze i od dobrej godziny czytał tomiki z wierszami...*
xP

Nachylił się nad nim i zerknął mu przez ramię.
-Mmm... Co my tu mamy...-zabrał mu tą książeczkę, czy cokolwiek to było i odskoczył na bok.
-Co to jest miłość nie wiem...-wybuchnął śmiechem czytając to przesadnie uroczystym tonem-...ale to miłe że chcę go mieć dla siebie na nie wiem ile.-a do tego ta jego mimika i gestykulacja...

* Zaczerwienił się i zerwał na równe nogi.
- Oddaj to! - krzyknął, czerwieniąc się jeszcze bardziej.*

-Nie-roześmiał się i zaczął biegać dookoła czytając w międzyczasie urywki wierszy.

* Pobiegł za nim.
- Ethan, oddaj mi to! - krzyknął.
Nagle w pewnym momencie zaczął biec za szybko, nie zdążył wyhamować, wpadł na Ethana iii...
ŁUBUDU!!!*
xD

-Auu-jęknął po  bliskim spotkaniu z podłogą, pocierając obolałe miejsca. Tomik wypadł mu z ręki i przeleciał na drugi koniec pomieszczenia.
-Ciężki jesteś. Złaź!

* Zszedł z Ethana, wstał i otrzepał ubrania. Następnie poszedł na drugą stronę pokoju i podniósł tomik poezji. Zaczerwienił się. Przynajmniej się nie wydało, że nie tylko czyta, ale i pisze wiersze...*

Nadal siedział na podłodze, chichocząc pod nosem.
-Kto by się spodziewał... Niby taki agrrr a tu wierszyki miłosne?-uniósł brwi i zwinął się w kłębek na podłodze, trzymając się w tym też czasie za brzuch.

* Draco spojrzał na niego groźnie.
- Co złego jest w wierszach? - mruknął.
Znów się zaczerwienił i wpatrzył w podłogę. Kochał poezję. Kochał sposób, w jaki są tam przekazywane uczucia... Kochał to, jak bardzo wiersz może wzruszyć, czy rozweselić. Kochał też to, jak można się czasem wczuć w tą osobę, która się wypowiada w wierszu...*

On tego nie rozumiał. Dla niego był to kolejny, nikomu do niczego nie potrzebny stos bzdur. Smutny wiersz... ludzie płakali a on się śmiał... Może był takim zatwardziałym, nieczułym skurwysynem? Ale przecież nie każdy musi rozumieć poezję. Zresztą wiele osób jej nie rozumiało. I on był jedną z takich osób.
Nie ma nic złego-powiedział nienaturalnym głosem, w którym można było wyczuć nutkę ironi. Dokładniej rzecz ujmując nie powiedział, a raczej wysapał, co było efektem jego napadu głupawki (czytaj: niepochamowany wybuch śmiechu)

* Skrzywił się.
Ethan go nie rozumiał... Phi, mało kto go rozumiał! Mógłby policzyć te osoby na palcach jednej ręki...
Ale dlaczego większości ludzi w tych czasach nie obchodzą wiersze?? Przecież to jest najpiękniejsza forma przekazywania uczuć...
Spojrzał w dół, na swoje buty. Właśnie zauważył, jak bardzo on i Ethan się różnią...*

Żaden związek nie jet idealny. A tak poza tym to jeszcze nie związek i być może nigdy do niego od dojdzie, ale pomińmy ten fakt. Rzucił mu te głupie wierszyki. Niech się dzieciak cieszy. A sam zajął się przegladaniem yyy gazetek +18 które pojawiły się obok niego.

* Spojrzał na Ethana. Huh... Widocznie turkusowowłosy miał go gdzieś....
Miał ochotę się rozpłakać, ale nie zrobił tego, choć możliwe, że oczy mu się lekko zaszkliły...
Nie, nie okaże słabości przed Ethanem. To tylko jeszcze bardziej by wszystko pogorszyło.
Podniósł z podłogi tomik z wierszami. Hmm... Miał ochotę go zatrzymać. Rozglądnął się niepewnie po pokoju.. Czy aby na pewno może to wziąć?..
Ruszył powoli w stronę wyjścia... Cóż, nie trzasnęła go żadna błyskawica, ani nic, więc ruszył już szybciej w stronę drzwi...*

On nie zamierzał jeszcze wychodzić. Patrzył z nieukrywanym obrzydzeniem na zdjęcia. Odrzucił gazetki na bok.
-Już idziesz?-zapytał lekko przymulonym tonem. Oparł się wygodniej o ścianę i przyjrzał tylnym częściom ciała Draco.
(sorki że Ci nie odpisuje ale już prawie kasy na koncie od mam, a gg coś nie działa)

* Przystanął i spojrzał przez ramię na Ethana.
- Cóż... Tak sądzę... A co, masz pomysł, co niby moglibyśmy tu jeszcze robić??
Odwrócił się i wpatrzył w turkusowowłosego.*

-Nie... Ale wiesz. Byłoby miło gdybyś powiedział zwykłe "to ja będę spadał"-naburmuszonym tonem . Jakoś tak nagle, nie wiedzieć czemu był zły na cały świat. Coś go irytowało, ale nawet nie wiedział co... A na kimś w końcu musiał wylądować złość. No, ewentualnie na czymś.

- Och... Uznałem, że masz gdzieś, co robię, mówię, czuję ,itd., więc nie obejdzie Cię, czy tu będę, czy nie... A ja się muszę iść przygotować, bo dzisiaj przyjeżdża mój przyjaciel, który będzie tu uczył transmutacji - powiedział Draco*

-A... Dobra. To pa-wodził za nim wzrokiem. I czekał aż tamten sobie pójdzie. Coś go poruszyło w tej jego przemówie. Chociaż... Nie oszukujmy się. Jednak nie. Zaraz po jego wyjściu, jeśli takowe nastąpiło, bo jeśli nie to zmienię tego tu posta, wyżył się na manekinach, a po jakiejś godzinie wyszedł i zmierzył w jakimś bliżej nieokreślonym kierunku.

* Draco wyszedł i poszedł do swoich Komnat, by się przygotować... Gdy się już odświeżył, wystroił, wyperfumował i założył kolczyk w kształcie węża z oczkiem ze szmaragda na prawe ucho, udał się do Sali Wejściowej, by oczekiwać tam na swojego przyjaciela - Blaise'a Zabiniego. *
(przenoszę Draco do Sali Wejściowej ;) )

Okej, no to Lunkers i Marta przyszły.

Marta weszła do środka. Luna kazała jej myśleć o czymś, w czym można by było zrobić wielką imprezę. Pojawiły się drzwi i od razu wleciała! Było tam niesamowićie! Ogromna sala ze stołami i parkietem, mnóstwo jedzenia, napojów, balonów, kokardek, koronek, wszystkiego, co Marta lubiła. Nad wejściem był powieszone ogromne płótno z napisem: "70. rocznica śmierci Marty". Marta się wzruszyła. Ale zaraz... To miało być też z okazji, że stała się sobą... PUF! I napis się zmienił! Teraz tam widniało: Z okazji 70. rocznicy śmierci Marty oraz tego, że w końcu stała się sobą". No, teraz to rozumiem, pomyślała Marta.
- Chyba możemy wszystkich zawołać, bo mi to wygląda na gotowe - powiedziała do Luny.
Była taaaka szczęśliwa!To wszystko jest poświęcone JEJ! Pierwszy ra poczuła się zauważona. Już nie mogła doczekać się prezentów.
-Acha i jeszcze wygląd!
Pomyślałą jak chce wyglądać. I nagle wokół niej pojawiły się niebiesko-srebrne światła i zaczęła się zmieniać. Jej włosy były spięty w piękny kok, a na sobie miała piękną, długą, czarną suknię. Wyglądała tak pięknie!
- No, to jestem gotowa - uśmiechnęła się. Zamieniła się w człowieka, bo stwierdziłą, że tak wypada przyjąć gości, a potem już znowu będzie mogła zamienić się w ducha. I znów zamieni się w siebie, w końcu po to też impreza. Będzie miała okulary i dwa kucyki. Ale jak na razie wyglądała wieczorowo, jak dama!

- Teraz pora na mnie!
Lunie włosy ułożyły się w piękne, dostojne fale przełożone na lewe ramię i spięte dużą, złotą spinką wsuwką z diamencikami. Miała na sobie wdzięczną sukienkę do kolan w kolorze bzu, a także czarną kurteczkę ze złotymi guzikami i lamówkami wokół nich (http://z4.ibutik.pl/ibutik1/d164d702001 … cf2336.jpg), miała popielate, krótkie glanowate oficerki.

- pięknie wyglądasz, Luno - uśmiechnęła się Marta. - To, co? Zaczynamy?
Marta była taak podniecona! Nie mogła się doczekać!

- Okej! Tańczymy!
I zaczęła jakoś tańczyć

- a reszta?

- A reszta dojdzie xd

-Okej, to się bawimy! - Marta puściła na cały regulator Czecze-recie i tańczyła!

Luna wyłączyła Czeciecierecie bo tego nie lubiła i puściła Paradise City Gunsów xD

- Ale do tego nie da się tańczyć!
Wyłączyła to (mimo, że to lubiła) i włączyła Ai Se Eu Tu Pego. Zaczęła tańczyć do słów Michela Telo.

* Wbiegł do Pokoju Życzeń z Lil. Zauważył transparent ii takie zdziwienie.
- Oo... Wszystkiego...najlepszego, Marto! - krzyknął i wyszczerz.
Ii machnął ręką i magią bezróżdżkową przebral się w czarną koszulę z paroma rozpietymi lobuzersko guzikami iii w czarne, obcisłe dżinsy. I jeszcze oczy czarną kredka do oczu obrysowane :3 I myśli "FUCK, NIE MAM PREZENTU!" Więc wyczarowuje(jakby wyczarowuje) takie okulary, ładne i drogie, ale w stylu Marty(właściwie to jakby kupuje je z magicznego sklepu, nie chce mi się wyjaśniać xP) i jeszcze taki naszyjnik, delikatny, ze srebrną zawieszką w kształcie kotka iii jeszcze opaske na włosy, czarną z małymi brylancikami. Wszystko zapakowane do takiej torebki na prezenty ze scooby-doo(xD)*

-O, witajcie. Dziękuję - powiedziała. - jeeeeeeeeeeeeej! Ja koooocham koooootki! I te okulary! Ach! W końcu nie będą się ze mnie śmiać!
Marta szybko włażyła okulary.
- A pozwolicie, żebym mogła już stać się normalna? Ta sukienka mi się podoba, ale wolę być tradycyjną Martą...

* - Marto, bycie sobą zawsze jest najlepsze - powiedział wesoło Draco i uśmiechnął się.
Wyjątkowo dobry humor ma xD  Trochę chyba też pomogły te dwa driny które wypili z Lil w Trzech Miotlach xD *

-Ok
A więc wokół rozbrysły niebiesko-srebrne światła i znów miała dwie kitki, szkolne szaty Ravenclawu i okulary na nosie. Tylko jak by to zał... Acha! no tak. Zamieniła się w człowieka, zmieniła okulary, założyła naszyjnik i znów w ducha. Była bardzo zadowolona, ale do poprzednich okularów jednak miała sentyment i schowała je do kieszeni.
- Dziękuję! - Chciała przytulić chłopaka, ale była duchem, więc znów musiała się zamieniać w człowieka, a później znowu w ducha.

* - Nie ma sprawy, Marto! W końcu... Zawsze uważałem Cię za swoją przyjaciółkę... I wogóle...
Zaczerwienił się lekko
- Ee... A masz może na tym przyjęciu, Marto, jakiś alkohol?
Uśmiechnął się uroczo. *

PUF!
Na stole pojawiło się pół litra, a pod ścianą pięć skrzynek z piwem różnego rodzaju.
- No jak widzisz, masz - powedziała. - Może być więcej wódki, jak przyprowadzisz Polaków i Rosjan. (nie mogłam się powstrzymać xD)

* - Hmm... Szczerze mówiąc myślałem o Ognistej Whiskey, albo Szkockiej Brendy...
PUF!!
- Oo - wyszczerz.- To ja za moment wracam..
Poszedł, stanął przed stołem... I dylemat życia : Ognista, czy Szkocka?? xD W końcu zdecydował się na pomieszanie obu i do tego sok pomarańczowy xD Mooocny drink jak cholera, jutro będzie miał OLBRZYMIEGO kaca xD Wrócił do Marty.
- jestę :D Tak, wiem, wasze serca się radują..
Zaśmiał się głośno. *

-Okej... To chodźcie tańczyć! - zaczęła śpiewać. - Ai Se Ue To Pego, Ai, Ai, Seu to pego!

* Zrobił nieszczęśliwą minę.
- Ale mój DRIIINK.. - jęknął.
Westchnął i wypił szybko drinka. Zaapieklo w gardle, ale cooo tam :D Odstawił na jakiś stoliczek pustą szklankę i poszedł tańczyc z Martą. Tańczył wspaniale i z kocią gracją :D xD Bo tak jakby Draco 10 lat uczył się tańca i towarzyskiego i rozrywkowego, więc umiał świetnie tańczyć :D
- Martoo, dobrze tańczysz - wymruczał niskim tonem i puścił oczko do Marty *

-Hę? - Marta nawet nie zwracała na niego uwagi. Nie tańczyła z nim. - Aha.. Ty też - uśmiechnęła się. Uznała to za zwykły komplement i dalej tańczyła w powietrzu przy suficie sama ze sobą.

(chodziło mi że Draco tańczy obok :) )
* Zaśmiał się.
- Taa.. Ej, ale kto puścił tą piosenkę?? Średnio ją lubię... Mogę przełączyć??
Słodkie oczka. *

-Nie.

* - Martooo.. :( Proooooszę... *

- Nie. Znowu włączysz coś, do czego nie da się tańczyć! Ja chcę to, a to jest impreza dla mnie, tak? - spojrzała na niego z wyrzutem (avatar)

* - Mhm, dobra...
Wzruszył ramionami. Stracił zapał do tańczenia. Zaczęło mu się nudzić. Rozejrzal się... Barek. Ognista Whiskey. I Szkocka Brandy. Podszedł i zaczął pić xD Ma ochotę się upić xD *

"Och, jak dziecko", pomyślała Marta
- No dobra, masz - dała mu pilota od sprzętu grającego.

* Uśmiechnął się słodko.
- Dziękuję, Marto - powiedział wesoło.
Przytuliłby ją, ale ona jest duchem teraz więc tak trochę się nie da :D
Zmenił piosenkę na "Don't Stop The Music" Rihanny. Ii nagle tak coś mu wpadło do głowy.
- Martoo.. Martoo, a nie zmieniłabyś się w człowieka?... :) *

- Nie. Nie bedziesz mi rozkazywał - Jej humor natychmiast sie zmienił, bo nienawidzi Rihanny. Jakby okres miała xD

* - Oj...
Wyczytal jej w myslach, że nie lubi Rihanny xP
- Oj... Przepraszam, Marto...
Smutna minka, jak taki mały psiaczek xD
Oddał jej pilota.
- Przełącz sobie na co chcesz, mi obojętne. A zresztą... Nie zamierzałem Ci rozkazywac... Jedynie Cię proszę bo.. No bo chciałbym z Tobą zatańczyć no..
Zarumienił się. *

(piszę to wbrew własnej woli, ale tak by pewnie zareagowała Marta.... dlaczego?? )

- Och, to ja nie wiedziałam... - Marty policzki stały się takie bardziej srebrne, co oznaczało, że się zarumieniała. - No dobrze, skoro chcesz... - Zamieniła się w człowieka. - Czy może wolisz, żebym włożyła moją czarną wieczorową suknię?

* "Wolałbym, żebyś nie włożyła nic" pomyślał Draco i natychmiast przestraszyl się i zszokowal swoimi myślami. XD
- Ee.. Tak jak ty wolisz. Dla mnie cały czas wyglądasz...pięknie.
Uśmiechnął się.
" CO JA WYGADUJĘ?!" pomyślał. "O CZYM JA MYŚLĘ?! Za dużo Whiskey, oj, za dużo Ognistej Whiskey..." xD*

-Och, dziękuję - powiedziała, rumieniąc się.
Marta nie słyszała myśli Draco... I dobrze (MARTYNA TY OSZALAŁAŚ!!)
-Ale ja nie umiem tańczyć... w parze..

(PRZEPRASZAM, NIE MOGŁAM SIĘ POWSTRZYMAĆ!! xD)
* Uśmiechnął się szerzej.
" Uroczo się rumieni.... UAAA, DRACO, O CZYM TY MYŚLISZ?!?!" Malfoy był coraz bardziej przerażony swoimi myślami xD
- Och.. Po prostu daj się ponieść muzyce. *

(Martyna przerażasz mnie...)

Marta serio nie umiała tańczyć i wykonała swój dziki taniec do muzyki. Była powolna, ale ona nie miała poczucia rytmu. Draco podszedł bliżej i złapał ją za ręce, uniósł je i położył sobie na karku. Sam złapał ją w pasie. Marta czuła się nieswojo. Teraz szło jej lepiej, bo była prowadzona przez partnera.
- Dobrze tańczysz... - szepnęła, uciekając wzrokiem.

* Uśmiechnął się leciutko.
- Brałem lekcje przez 10 lat..
Okręcił Martę dookoła.
- Tobie...także dość dobrze idzie :)
Draco czuł się dziwnie... W środku czuł dziwne ciepło, serce mu waliło, policzki go paliły... Nie wiedział co się z nim dzieje.*
(hehehe, a to dopiero początek... ;> xD)

(POCZĄTEK??)

Marta czuła się bardzo dziwnie. Zaśmiała się nerwowo. Chciała się rozluxnić, ale nie mogła. Draco był za blisko.
- Ja.. muszę się napić - powiedziała to jako wymówkę, ale naprawdę zachciało jej się pić, więc podeszła do stołu i nalała sobie do szklanki wody. Piła pierwszy raz od 70 lat! Niesamowite! Co za cudowne uczucie być człowiekiem!

* - Mhm, ja też.. - mruknął.
Nalał sobie Ognistej (xD) i wypił szybko. O nienienienie, coś złego się z nim dzieje... Coś bardzo bardzo złego... *

Patrzyła zdziwiona. Nigdy nie piła alkoholu... Może czas spróbować?
- To jest... dobre? - zapytała.

* Pokiwał żywo głową.
- Pyszne. Tylko... Trochę piecze, że tak powiem...
Znowu nalał sobie szklankę i szybko wypił. *

-Może już tego nie pij? - Marta patrzyła na niego i sie troche zmartwiła. Wyglądał, jakby był chory. - A ja może spróbuję... - Nalała sobie troszeczkę napoju i wypiła. Zakaszlała - Ohydne - skrzywiła się. - Jak to możesz pić - dalej kaszlała.

* Spojrzał na Martę z niepokojem.
- Nic Ci nie jest?.. A co do picia tego... Pomaga usunąć z głowy natrętne myśli.
Zarumienił się. *

- Nie pomaga... Nic mi nie jest.. Ale... - zakręciło jej się w głowie. Zachwiała się. Złapała obrus i upadła na podłogę ciągnąc go za sobą. Marta straciła przytomność. Zobaczyła takie mroczki przed oczami. Najwyraźniej ma słabą głowę xD

* - BOŻE, MARTO!
Przeraził się. Uklęknął przy dziewczynie. Położył jej głowę na swoich kolanach, wyczarowal dwie fiolki z eliksirami i wlał Marcie do ust. Przygryzł wargę. Bał się o Martę... I to go przerazalo xD (hah xD)*

( A TY MNIE PRZERAŻASZ!!)

Kaszlnęła. Przewróciła się na plecy i zwymiotowała. Nie wiedziała czemu. Najwyraźniej pół-duchy nie powinny pić alkoholu...
Usiadła.
- Co? Gdzie ja..? Co? - popatrzyła na chłopaka. - Co się stało...? Ja.. Zemdlałam..? Ale czemu..? Jak to się..? Co..? - Cały czs się jąkała i nie mogła wydobyć z siebie słowa. Znów zrobiło jej się słabo. Nie zemdlała, ale wpadła prosto w ramiona chłopaka.

* Zamrugał parę razy. Przytulił lekko Martę. Tak...odruchowo, przypadkowo... Co nie zmienia faktu, że bardzo mu się to spodobalo i jej nie puścił xD
- Ee.. Napilas się trochę Ognistej Whiskey i zemdlalaś.. Jak się czujesz? - zapytał z troską. *

A teraz do pokoju wróciła Luna ze zgrają niemiecko-polsko-rosyjską czyli wielcy kompani od wódki i sobie śpiewali
Du...
Du hast...
Du hast mich...
Du hast mich...
Du hast mich gefragt
Du hast mich gefragt
Du hast mich gefragt und ich habe nichts gesagt!
I nie zwracając uwagi na Martę i Draco zaczęli się upijać i tańczyć na stole, Luna znalazła sobie przystojnego Niemca (tutaj wszystko jest możliwe :P) i sobie pogo tańczyli wszyscy i śpiewali i tak fajnie było, zabawa na całego

- Ooooo. Co to, kto...Ktoś ma urodziny czy co? Kto to Marta? Oooo ognista! Jej nigdy dosyć! - powiedziała Lily i nie zwacajac uwagi na nic poprostu poszła po alkohol. Hdy juz wypila odwrocila sie.
- Boze co tu sie dzieje? Draco, gdzies Ty sie podzial zbereźniku (Jakby co, caly czas czytala jego mysli, nieco wbrew wlasnej woli XD) ?! - chodzila chotycznie wsrod ludu i go szukala jak slepiec.

A ta nadal sobie balowała z Niemcem xP

Marta nic już nie widziała. Miała takie mroczki. Nagle zamieniła się w ducha. Sama tego dokonała, lecz bezwiednie. I wszystko przeszło. Poczuła dużo lepiej. Wzbiła się w powietrze i zaczęła płakać.

* Marta ulotniła się z jego ramion. Dosłownie ulotniła. Przez moment siedział jeszcze jak debil trzymając uniesione ramiona i mrugając szybko. Po chwili jednak otrząsnął się i wstał. Pochylił głowę i pozwolił żeby grzywka opadła mu na twarz, zakrywając zarumienione policzki.
- Ja.. Zaraz wracam - powiedział cicho, lekko zachrypniętym głosem.
Odwrócił się i prawie że wybiegł z Pokoju Życzeń. Poszedł... Na Wieżę Astronomiczną. *
(przenoszę Draco na Wieżę Astronomiczną xP)

(ON MA GRZYWKĘ?!)

Marta dalej płakała, teraz jeszcze głośniej, bo traciła gości. Okej. Usiądzie sobie w koncie i będzie czekać aż ktoś się nią zainteresuje. W końcu to JEJ święto.

* Wrócił. Taki biedny, przybity xD Ii zauważył, że Marta siedzi sama w kącie więc podszedł do niej.
- Czemu tu siedzisz?... - zapytał cicho i usiadł po turecki obok niej.
Wpatrzył jej się w oczy...i uznał, że Marta ma prześliczne oczy.
- Masz śliczne oczy - wyrwało mu się.
Oczy rozszerzyly mu się, gdy dotarło do niego, że powiedział to na głos. Zakryl usta ręką i zaczerwienił się. *

- Co? - Nie rozumiała, czemu to powiedział. W ogóle był taki... miły. No lubiła go, nawet raz wydawało jej się, że się jej podoba... Ale on mówił, że jest gejem? Co? Co ona w ogle myslała? Na pewno ona się JEMU nie podobała. On wszystko robił dla swoich korzyści i jak coś chciał. Chce ją pewnie znów do czegoś wykorzystać. Ale Marta była miła, więc nie powiedziała, co myśli.
- Coś... chcesz ode mnie? - zapytała ostrożnie, żey nie było zbyt chamskie.

* - Co? - zdziwił się. - Nie, a dlaczego pytasz? W ogóle... Jesteś...śliczna...
Widowiskowo "spiekł raka" gdy to powiedział. "Czemu ja to mówię?..." myślał.
- Eee... - mruknął i wpatrzyl się w podłogę. *

Marta się zawstydziła. Miała wiele kompleksów, nie wierzyła mu. Ale o co mu chodziło?? Chyba za dużo alkoholu się napił... Marta patrzyła na niego pytającym wzrokiem. Nic nie powiedziała. Była zbyt zdziwiona.

* - Chyba potrzebuję więcej Ognistej - mruknął. - Jestem zbyt trzeźwy.
Podszedł do barku, wziął czystą szklankę i butelkę Ognistej i wrócił do Marty.
- Zastanawia mnie dlaczego zemdlalas po Ognistej... To dziwne, nie uważasz? - mruknął, nalewając sobie Whiskey. - Nawiasem mówiąc, ładnie wyglądasz w tych nowych okularach.
Uśmiechnął się słodko. *

-Hmm, dziękuję - mruknęła, schylając lekko głowę, by ukryć blade ślady na policzkach. - Też nie wiem. Nigdy nie piłam alkoholu, a przecież jestem .. martwa... Czasem o tym zapominam - zaśmiała się nerwowo. - Ale to nic. Może po prostu pół-duchy nie powinny się upijać. Najwyraźniej mam słabą głowę - uśmiechnęła się promiennie.

* Uśmiechnął się lekko.
- Najwyraźniej...
Przechylił lekko głowę.
- Wiesz co, Marto.. Wywołujesz we mnie.. Taką dziwną zbieraninę myśli i emocji... Tylko jeszcze nie wiem, co to oznacza. *

Marta miała dość. Nie, ona musi stąd pójść. Siedziała przy ścianie, więc w nią po prostu wchłonęła. Była w ścianie. Musiała ochłonąć. Raz, dwa, try... Okej. Wyszła ze ściany.
- Przepraszam, ja tam wpadłam przez przypadek - skłamała. - Na dworze ładna pogoda, nie uważasz? - powiedziała, rumieniąc sie lekko.

* Zaśmiał się wesoło.
- A pewnie!... Haha, nie ma to jak rozmowa o pogodzie! :D
Wstał z podłogi.
- Cóż, Marto... Jeszcze raz wszystkiego najlepszego :D *

- Ach, dziękuję - uśmiechnęła się lekko. - Możesz iść tańczyć, jak chcesz, ja tu sobie posiedze i popatrzę na ten niezwykły taniec zwany pogo wykonanym przez Lunę i jej przyjaciół Niemców i Rosjan.

* - Och... Więc nie mogę posiedzieć tu z Tobą?... Szczerze, to dużo bardziej wolę Twoje towarzystwo i rozmowę z Tobą, od tańców...
Zarumienil się lekko. *

- No jasne, że możesz, ale myślałam, ze chcesz tańczyć.

* - Wolę posiedzieć tu z Tobą... - wymruczał niskim głosem. XD *

- Och, okej.. - zmieszała się trochę. I zarumieniła, rzecz jasna.

* Uśmiechnął się do niej słodko.
- Uroczo się rumienisz... Jesteś ogólnie wspaniała, wiesz, Marto? Nie rozumiem, dlaczego uważasz, że nie jestes... *

A ten  geniusz się oblał wódką na stole i teraz zaczął podbijać serca Rosjan :P

- Draco! Draco! No nareszcie! - krzyknela widzac chlopaka. - Coo to, czy tam kto??? To ja chyba nie bede wam przeszkadzac...- dodala zauwazajac dziewczyne obok. Powoli zaczela sie oddalac w kierunku stolika z Ognista. Bo co innego mogla robic? Moze jak sie upije to bedzie sie nieco mimowolnie bawic niewiadomo z kim. (Nie znosi poczucia, ze przyszla z kims na impreze i nagle "gubi" ta osobe.)

Marcie zrobiło się głupio widząc tę dziewczynę.
- Przyszedłeś z nią? - zapytała.

* - Huh? Nie, w sumie nie, jedynie weszła tu razem ze mną... Ale tak jakby nie przyszliśmy razem. *

-Aha - krótko stwierdziła Marta.

* - No...
Zarumienił się lekko. *

Niezręczna cisza. Trzeba to przerwać, ale Marta z natury była nieśmiała. Cisza się dalej ciągnęła...

* - Ee... A ten no..
Odchrząknął i zaczerwienił się lekko.
- Może zatańczymy?... *

To było najgorsze, co mógł zaproponować. Nie miała ochoty teraz tańczyć. Ale on tego bardzo chciał, widziała to.
- No dobrze - powiedziała.
Wstałą, zamieniła się w człowieka i poszła za Draco. Ustawili sie i zaczęli tańczyć do skocznej, żywej piosenki.

* No to tańczą... A Draco błaga w myslach, by piosenka się na wolniejszą zmieniła xD *

9 JESTEŚ NIENORMALNA!!)

Marta sobie tańczy i przez przypadek nadepnęła na stopę Draco.
- Ups, przepraszam! - powiedziała. - Nie, nie nadaję się do tańca, przepraszam. - I zaczęła się kierować w stronę wyjścia ze łzami w oczach.

Ethan wszedł sobie. A co. Się rozejrzał, najpierw wtf, nie ogarnia, a dopiero potem się sczaił że jakieś tu przyjęcie jest. Prawdę powiedziawszy szukał tylko miejsca, gdzie są wszyscy, a jak dowiedział się o ich pobycie tutaj... Cóż, to jego słodka tajemnica. Dobra, ma replikę Mapy Huncwotów, ot i cała filozofia. W każdym razie małej dał jakieś środki nasenne, a sam wyruszył na poszukiwania ludziów. I zaraz po wejściu zauważył transparent. I tak się zmieszał że wbił bez zaproszenia i w ogóle bez prezentu itd. Więc zaczął się wycofywać tak niepostrzeżenie. Ma nadzieję że nikt go nie zauważył. A jeśli już to może pomyślał że się Ethan pomylił, albo coś.

* Pobiegł za nią i złapał ją delikatnie za tekę, zatrzymując ją.
- Nie, no co ty Marto, wszystko jest w porządku... Nie płacz, proszę... - powiedział łagodnie. *

Marta zczęła się mu wyrywać. Nie wytrzymała. Zaczęła krzyczeć.
- Pusć mnie! Co ty tak się do mnie przyczepiłeś, co? Jesteś gejem, tak? Śmieszne. Powiedz swojemu Ethankowi, jak się do mnie odzywasz, jak patrzysz.. Ja nie jestem głupia! Zapamiętaj to! Nie jestem głupią, brzydką Martą! Ja też mam uczucia!
Zamieniła się w ducha, by wyrwać się z uścisku. Zobaczyła Ethana.
- No, to musicie chyba coś sobie wyjaśnić - powiedziała pełnym wyrzutów głosem i poleciała do swojej Łazienki.

- O Ethan! Napijesz sie ze mna co, jak juz wpadles? - powiedziala Lily podchodzac z dwoma szklankami Ognistej do niebieskowłosego chłopaka.

* Delikatnie mówiąc wryło go. On wcale sobie z niej nie żartował!... Po prostu pokazywał to, co naprawdę myśli i czuje... Widocznie źle robił... Więc już nie będzie. Teraz będzie znowu wredny, arogancki, tajemniczy i nieprzyjemny. Znów założy swoją "maskę". Bo jak tylko ją zdejmuje, to zawsze mu się obrywa i ktoś go rani... A więc dobrze. Już więcej nie będzie sobą...
Wzruszył ramionami. W oczach błysnął mu ból, ale po chwili pojawił się w nich zwykły chłód.
- Nie, raczej nie musimy... - powiedział cicho, zanim Marta wyszła.
Następnie udał się na Wieżę Astronomiczną. Mijając Ethana nawet na niego nie spojrzał. *

Wziął szklankę i wyszczerzył się szeroko. Gul gul wszystko na raz poszło. Ale noo nie oszukujmy się, zaintrygowało go to co powiedziała Marta.
-Sorki... Jaaa chyba pójdę pogadać czy... coś-wzruszył ramionami-Przełożymy to na później... Powiedzmy na... Jutro?-i nie czekając na odpowiedź pobiegł za Draco. Ale jak słyszał już że się do niego zbliża, to zwolnił xD i tak na paluszkach za nim lezie.

- Ehh...Wszyscy się gdzieś spieszą, uciekają ode mnie...A ja nawet nie wiem, gdzie jest moja sypialnia. Może ktoś w pokoju wspólnym mi podpowie. Myślę, że jakoś trafię. Cos tam pamiętam z opowieści Draco. - szeptała sama do siebie Lily, wiedzac, ze przez muzyke i tak nikt jej nie uslyszy.
*Przenosze Lily do Pokoju Wspólnego Ślizgonów*

Wszyscy prawie poszli tylko jeden niedobitek Polak został a ta i tak imprezowała na całego