Twój własny, magiczny świat.

Już wam mówiłem zatraciłem swoje gry w ,z początku obcym mi świecie , obcy ludzie, obca kultura, nawet język był mi obcy. Na samym początku byłem wyrzutkiem w slangu noobem, nikt nie chciał mnie przygarnąć ani do drużyny ani do gildii. Postanowiłem więc podexpić czyli inaczej ponabijać sobie punkty żeby osiągnąć wyższy poziom. Nim sie obejżałem nauczyłem się jęzka i  byłem przeciętnym graczem, potem dostałem zaproszenia od kilku najlepszych gildii w grze zorientowałem się że nie jestem już  "przeciętny" jesem dobry a nawet bardzo dobry. Nie akceptowałem zaproszeń myślałem że mogę wszytko sam aż wreszcie dostałem
zaproszenie dojlepszej gildii w grze, gildi którą założył sam game master. Byłem w niebo wzięty wtedy byłem wstanie zrobić wszytko dla gry, nawet poświęcić własne życie. Zanim zie obejżałem przestałem odróżniać świat rzeczwisty i wirtualny, miałem problemy z koncentracją i pae innych "usterek" na zdrowiu. Zaraz po powrocie ze szkoły siadałem do komputera i grałem, rozmawaiałem z "przyjaciółmi" razem z "paczką" chodziliśmy do innych krajów, czasem swoim avatarem przesiadywałem w karczmie całymi nocami
żeby wiedziec gdzie spawni się najwięcej potworów lub żeby uczcić z kumplami wygrana bitwę lub coś innego. A potem poznałem ją była potem całym moim życiem była moją pixelową miłością. Po długich spotkaniach i spacerach w grze postanowiliśmy poznać się na skype. Przyznam było miło chyba nawet zakochałem sie w niej ale nic nie mówiłem. Pamiętam ten dzień kiedy pobraliśmy się byłem bardzo uradowany, tak pobralismy się w grze. Zatraciłem się w grze moje całe życie było "Online" czasem nawet  okłamywałem mamę że źle się czuję żeby móc pograć zamiast iść do szkoły. Umarłem w rzeczywistości. (ty dobrze pamiętasz co nie?
ty miałas podobnie  S.A.O)

Mito mete ita okubyou na kako
Wakara nai mama ni kowagatte ita
Ushiro no jibun ga genjitsu wo ima ni utsusu

Ty wiesz o które tłumaczenie mi chodzi i ty wiesz co jest dalej może dopiszesz? Online... Tamto co napisałem wcześniej to było . hmmm dobry z polskiego nie jestem to nie wiem jak to nazwać ale było to coś jak taka dopiska od autora to będzie  miało mały związek z moim opowiadaniem ale musiałem komuś cos przypomnieć.

*.*